Stało się. Od ponad pół roku jestem właścicielką małego, ale jakże przytulnego mieszkania. Zawsze chciałam mieć swoje cztery kąty, mimo, że mam już dom na przedmieściach. Bywa tak, że wygodniej byłoby nocować w mieście albo na jakiś czas w nim pozostać, ze względu na przykład na serię szkoleń, w których się uczestniczy, a odbywają się one o nieludzkich godzinach porannych, na przykład od siódmej rano, o zgrozo.
Roleta rzymska w moim oknie
Mieszkanie nabyłam standardowo drogą kupna-sprzedaży, z rynku pierwotnego, ale jego aranżację pozostawiłam swoim niestandardowym pomysłom. Gdy wszystko było już urządzone od najważniejszej łazienki z mini wanną, przez aneks kuchenny, aż po dodatki w salonie i ręcznie robione poduszki byłam gotowa na strojenie okien. Chociaż zawieszenie czegoś na nich było bardziej potrzebą niż chęcią, gdyż mieszkanie znajdowało się na parterze, to nadal to, co zawiśnie w oknie musiało spełniać moje oczekiwania. Wybór padł na rolety rzymskie Łódź, bo tam mieszkałam, była miastem, w którym nietrudno o sklep z roletami czy meblami. Wybrałam białe rolety rzymskie ze skórzanymi pasami, ponieważ romantyczne kokardy i falbanki nie wpisywały się kompletnie w wystrój mieszkania. Dzięki temu, że w oknie zawisła roleta rzymska mogłam dowolnie ją opuszczać czy podnosić, a zakładki, jakie się tworzyły w miarę podnoszenia tworzyły ozdobę. Po zupełnym opuszczeniu i zasłonięciu okna w stu procentach roleta nadal prezentowała się godnie i fantastycznie spełniała swoją rolę, czyli odgradzała mnie od świata zewnętrznego, tego po drugiej stronie okna. Dobrze zaciemniała pokój, ale nie sprawiała, że panował w nim półmrok. Jedynie ostre promienie nisko usytuowanego słońca nie raziły nadmiernie w oczy.
Roleta rzymska niekiedy kojarzy się z eleganckim wnętrzem, ale nic bardziej mylnego, przez to, ze występuje ona w wielu wariantach, kolorach oraz szyta jest z wielu rodzajów materiałów doskonale wpasuje się w niemal każde wnętrze – rustykalne, loftowe czy klasyczne bądź nowoczesne. W moje wpasowała się idealnie.
